ULUSAL SORUN || ANTI – EMPERYALIS MUCADELE VE BAGIMSIZLIK
Beresi yıldızlı eski gerillaları uzaktan uzaktan, “poster olarak” seven ama poşulu ve kefiyelisinden nefret eden bu harcıalem solculuk biçimi, “çokkültürlülük” konseptini de halkların mücadelesine ve ulusal kurtuluş savaşlarına değil, Batı destekli STK’ların düzen içinde yoluna koyduğu ilişkilere ve etnik zenginliklerin açığa çıkarılması teorilerine bağlamıştır. Bu ise, çok uluslu devletler tarafından da birkaç paranoyak tepkiden sonra düzenin esasına yönelmeyen “otantik” bir durum olarak yavaş yavaş kabullenilmektedir. Sonuçta azınlık sevgisi, her tür marjinal unsura yönelik ilgi ve “halı-kilim motifi”ne benzer bir “ulusallık” biçimi gitgide hakim eğilim olmaya başlamış, ama bu arada bir devrimci potansiyel olarak anti-emperyalist ulusal kurtuluşçuluk, Porto Alegre Forumu’na gerilla örgütlerinin katılımının reddedilmesini istemeye kadar varan bir horgörmeye uğramıştır. Böylece ortaya çıkan eğilim, sanki milliyetçiliğe karşı duruşuyla pek solcu ve pek enternasyonalist gibi görünürken, (ki bu akım önüne ezilen uluslarla ilgili devrimci bir görev çıktığında birden işçi sınıfını ve sınıf tavrını da anımsamaktadır) gerçekte düpedüz devrim fikrinden kopuşa yönelmiştir.
